Koh Samet samen met Fred & Ed
Blijf op de hoogte en volg Nathalie
05 November 2013 | Thailand, Ayutthaya
Ja, ik weet het, super cliche! MAAR WAT VLIEGT DE TIJD!
Ik zit dit verhaal nu te typen in Ayutthaya waar we een tussenstop hebben voordat we doorgaan naar Chiang Mai. Eerst zal ik nog de belevenissen vertellen van Koh Samet en weer een lang weekend Bangkok.
Maandag 28 oktober zijn we smorgens met de groep naar Ban Phe gereden om daar op de ferry naar Koh Samet te stappen. In Thailand zijn de wegen slecht onderhouden en dat is soms nog een understatement. De wegen in Belgie zijn er niks bij ;). Ik dacht laat ik heerlijk een muziekje luisteren op de ipod. Maar op een ipod zit een functie dat als je de ipod schudt er een ander liedje voor komt. Onderweg heb ik dus bijna geen enkel liedje uit kunnen luisteren. Ik weet natuurlijk dat je die functie ook weer uit kunt zetten, maar vond het wel grappig :).
We hebben afscheid genomen van de Twinhouse (dat was niet zo moeilijk) maar ook van de groep die daar achterblijft om geweldig werk te verrichten in een lokaal weeshuis. Ik heb echt ontzettend veel bewondering en respect voor de mensen die dit doen. Ik heb namelijk fotos gezien en het weeshuis is net een bouwval, verschrikkelijk gewoon.
Inmiddels hebben we dus nog een groepje van 6 Nederlanders, 2 uit de UK en 1 uit Noorwegen. Voor een aantal mensen alweer hun laatste weekje voordat ze weer naar huis gaan... We gaan dus dubbelop genieten.
Dinsdag hebben we ons eerste echte relax dagje op het strand gehad. Om de 2 seconden komen er vrouwtjes voor massage langs en pakken ze zonder pardon je schouder vast om even te laten voelen hoe goed het voelt. Ook lopen er mannetjes met vers fruit over het strand, wat mij dan weer doet denken aan vroeger vakanties met pa en ma en melooone meloone meloooone coconut (ze weten wel waar ik het over heb).
Ondanks dat toch lekker wegdoezelen met het geluid van de zee op de achtergrond.
We krijgen ontbijt, lunch en diner in hetzelfde restaurant (dat zit bij de prijs in), maar het is ongelofelijk hoe ongemotiveerd het personeel hier rondloopt. Ze bedienen zonder shirt, met de sigaret in de hand en 2 of 3 keer dezelfde bestelling opnemen omdat ze er niks van snappen, terwijl we maar uit iets van 5 dingen kunnen kiezen. Ook werken er een stuk of 20 mensen die de hele dag niks doen. Maar als er een gezin heeft gegeten gaan ze met 20 man 1 tafel afruimen. Super efficient natuurlijk.
Na het eten zijn we gaan stappen in de NAGA bar het was SUPERCHILL he Wendy ;). Iets minder chill wat het dat Lianne na het stappen een kakkerlak had gevonden in de kamer en gillend als een held op sokken naar buiten was gerend. Op zich vind ik ze niet heel eng, maar wel heel vies. Aangezien die beesten niet zelf verdwijnen, moest toch iemand het doen. Helaas kroop ie onder het bed en moest ik het hele bed aan de kant schuiven. Daardoor heb ik m kunnen overrijden. Tot Lianne de tweede spotte. Fred was inmiddels dood, maar toen kroop Ed nog ergens rond. Tot mijn grote spijt kon ik m niet meer vinden. Slapen met 1 oog open dus.
Woensdag zijn we gaan snorkelen en met de boot om het eiland gevaren. Was wel lekker en leuk om te doen, maar het koraal was niet bijzonder. Veel was vernield en in slechte staat. Ben denk ik qua onderwater leven en koraalriffen verwend door Egypte.
Het schijnt dat je in Thailand op veel plekken wc papier niet kunt doorspoelen. Nu zijn wij dat niet gewend en de hele groep gooide dus uit onwetendheid toiletpapier in het toilet. Vervolgens waren bijna alle wc's van ons westerlingen verstopt en hebben ze een dag werk gehad om alles weer te maken. De heren kregen zelfs een compleet nieuw toilet.
's Avonds hebben we Ed weer gevonden en hoorden we een verhaal dat je kakkerlakken moet verbranden, want als je ze plet dan komen hun eitjes eruit??? Totaal geen verstand van maar Ed eerst maar met de deurmat (van de buren) platgestampt om hem vervolgens te cremeren. WC papier fikt best goed trouwens. De volgende ochtend ontdekte we een camera in de hal die mogelijk alles heeft gefilmd. Maar die band zou ik graag willen zien met een gillende Lianne!
Donderdag hadden we weer een heerlijk stranddag en zijn we op de bananenboot gegaan, zo gelachen met Suzanne die niet op de banaan kwam..
Ik heb op verschillende plekken gekeken om te gaan duiken. Uiteindelijk niet gedaan door het snorkelen en omdat ik last had van m'n oor.
's Avonds weer naar de NAGA bar geweest, onze vaste bar inmiddels. Leuke jongens uit Engeland ontmoet waar Wendy en ik een paar potjes pool mee gespeeld hebben.
Op vrijdag hadden we een laatste dagje strand en zijn we met de groep naar een heel leuk restaurant gegaan op het strand en het was best chique. Hier de beste pasta carbonara oooooit gegeten. Ik heb echt genoten van deze avond.
Zaterdagochtend was het helaas alweer tijd om naar het vaste land te gaan. Het echt super genoten van deze week en had graag gewild dat deze nog wat langer duurde. Heb was prachtig op het strand met de sterren en de zee, goede gesprekken gehad met verschillende mensen, kortom genieten.
Helaas moesten we in Bangkok afscheid nemen van Sarah, Suzanne en Wendy. Raar dat je elkaar nog maar 4 weken kent, maar wel moeite hebt met het afscheid nemen. Lieve, maffe mensen, ik ga jullie missen! Suus, nu heb ik niemand meer die ik kan verplegen!!!!
De afgelopen dagen hebben we in Bangkok doorgebracht en nu is het tijd voor Chiang Mai. We nemen straks de bus en dan moeten we er over 10uurtjes wel zijn!
Hoe is het in Nederland lieve mensen?
Liefs, Nathalie
Ik zit dit verhaal nu te typen in Ayutthaya waar we een tussenstop hebben voordat we doorgaan naar Chiang Mai. Eerst zal ik nog de belevenissen vertellen van Koh Samet en weer een lang weekend Bangkok.
Maandag 28 oktober zijn we smorgens met de groep naar Ban Phe gereden om daar op de ferry naar Koh Samet te stappen. In Thailand zijn de wegen slecht onderhouden en dat is soms nog een understatement. De wegen in Belgie zijn er niks bij ;). Ik dacht laat ik heerlijk een muziekje luisteren op de ipod. Maar op een ipod zit een functie dat als je de ipod schudt er een ander liedje voor komt. Onderweg heb ik dus bijna geen enkel liedje uit kunnen luisteren. Ik weet natuurlijk dat je die functie ook weer uit kunt zetten, maar vond het wel grappig :).
We hebben afscheid genomen van de Twinhouse (dat was niet zo moeilijk) maar ook van de groep die daar achterblijft om geweldig werk te verrichten in een lokaal weeshuis. Ik heb echt ontzettend veel bewondering en respect voor de mensen die dit doen. Ik heb namelijk fotos gezien en het weeshuis is net een bouwval, verschrikkelijk gewoon.
Inmiddels hebben we dus nog een groepje van 6 Nederlanders, 2 uit de UK en 1 uit Noorwegen. Voor een aantal mensen alweer hun laatste weekje voordat ze weer naar huis gaan... We gaan dus dubbelop genieten.
Dinsdag hebben we ons eerste echte relax dagje op het strand gehad. Om de 2 seconden komen er vrouwtjes voor massage langs en pakken ze zonder pardon je schouder vast om even te laten voelen hoe goed het voelt. Ook lopen er mannetjes met vers fruit over het strand, wat mij dan weer doet denken aan vroeger vakanties met pa en ma en melooone meloone meloooone coconut (ze weten wel waar ik het over heb).
Ondanks dat toch lekker wegdoezelen met het geluid van de zee op de achtergrond.
We krijgen ontbijt, lunch en diner in hetzelfde restaurant (dat zit bij de prijs in), maar het is ongelofelijk hoe ongemotiveerd het personeel hier rondloopt. Ze bedienen zonder shirt, met de sigaret in de hand en 2 of 3 keer dezelfde bestelling opnemen omdat ze er niks van snappen, terwijl we maar uit iets van 5 dingen kunnen kiezen. Ook werken er een stuk of 20 mensen die de hele dag niks doen. Maar als er een gezin heeft gegeten gaan ze met 20 man 1 tafel afruimen. Super efficient natuurlijk.
Na het eten zijn we gaan stappen in de NAGA bar het was SUPERCHILL he Wendy ;). Iets minder chill wat het dat Lianne na het stappen een kakkerlak had gevonden in de kamer en gillend als een held op sokken naar buiten was gerend. Op zich vind ik ze niet heel eng, maar wel heel vies. Aangezien die beesten niet zelf verdwijnen, moest toch iemand het doen. Helaas kroop ie onder het bed en moest ik het hele bed aan de kant schuiven. Daardoor heb ik m kunnen overrijden. Tot Lianne de tweede spotte. Fred was inmiddels dood, maar toen kroop Ed nog ergens rond. Tot mijn grote spijt kon ik m niet meer vinden. Slapen met 1 oog open dus.
Woensdag zijn we gaan snorkelen en met de boot om het eiland gevaren. Was wel lekker en leuk om te doen, maar het koraal was niet bijzonder. Veel was vernield en in slechte staat. Ben denk ik qua onderwater leven en koraalriffen verwend door Egypte.
Het schijnt dat je in Thailand op veel plekken wc papier niet kunt doorspoelen. Nu zijn wij dat niet gewend en de hele groep gooide dus uit onwetendheid toiletpapier in het toilet. Vervolgens waren bijna alle wc's van ons westerlingen verstopt en hebben ze een dag werk gehad om alles weer te maken. De heren kregen zelfs een compleet nieuw toilet.
's Avonds hebben we Ed weer gevonden en hoorden we een verhaal dat je kakkerlakken moet verbranden, want als je ze plet dan komen hun eitjes eruit??? Totaal geen verstand van maar Ed eerst maar met de deurmat (van de buren) platgestampt om hem vervolgens te cremeren. WC papier fikt best goed trouwens. De volgende ochtend ontdekte we een camera in de hal die mogelijk alles heeft gefilmd. Maar die band zou ik graag willen zien met een gillende Lianne!
Donderdag hadden we weer een heerlijk stranddag en zijn we op de bananenboot gegaan, zo gelachen met Suzanne die niet op de banaan kwam..
Ik heb op verschillende plekken gekeken om te gaan duiken. Uiteindelijk niet gedaan door het snorkelen en omdat ik last had van m'n oor.
's Avonds weer naar de NAGA bar geweest, onze vaste bar inmiddels. Leuke jongens uit Engeland ontmoet waar Wendy en ik een paar potjes pool mee gespeeld hebben.
Op vrijdag hadden we een laatste dagje strand en zijn we met de groep naar een heel leuk restaurant gegaan op het strand en het was best chique. Hier de beste pasta carbonara oooooit gegeten. Ik heb echt genoten van deze avond.
Zaterdagochtend was het helaas alweer tijd om naar het vaste land te gaan. Het echt super genoten van deze week en had graag gewild dat deze nog wat langer duurde. Heb was prachtig op het strand met de sterren en de zee, goede gesprekken gehad met verschillende mensen, kortom genieten.
Helaas moesten we in Bangkok afscheid nemen van Sarah, Suzanne en Wendy. Raar dat je elkaar nog maar 4 weken kent, maar wel moeite hebt met het afscheid nemen. Lieve, maffe mensen, ik ga jullie missen! Suus, nu heb ik niemand meer die ik kan verplegen!!!!
De afgelopen dagen hebben we in Bangkok doorgebracht en nu is het tijd voor Chiang Mai. We nemen straks de bus en dan moeten we er over 10uurtjes wel zijn!
Hoe is het in Nederland lieve mensen?
Liefs, Nathalie
-
05 November 2013 - 13:03
Annelies:
Hi Kien,
Wat weer een smakelijk verhaal, helemaal over Fred en Ed.
Jammer dat je niet hebt kunnen duiken, maar ja als het koraal vernield is, zie je ook het mooie er niet meer van.
Leuk dat je zo'n gezellige week hebt gehad en ja aan alle leuke dingen komt een eind. Maar goed je hebt nog wat weekjes voor de boeg en daarin gebeuren vast heel veel leuke dingen hoor.
Hier is het herfst, haat ik!!!! Verder eigenlijk geen bijzonderheden, maar als ik wat weet ben jij de eerste die het hoort hoor.
Nou pop veel plezier en genietuhhhhhhh. smak smak smak.
-
05 November 2013 - 16:53
Wendy :
Wat geweldig om dit zo allemaal weer terug te lezen!
We hebben een geweldige laatste week gehad op het mooie eiland.
Veel gelachen, gepoold en gerelaxed. Zit ik hier dan weer in het koude Nederland
waar het giet van de lucht. Ik mis Thailand! Gelukkig hebben we 4 super leuke weken
gehad, waar we allemaal een hoop mooie herinneringen aan over hebben gehouden en
super leuke foto's.
Heel veel plezier nog! Ik blijf je volgen hoor!
Mis je! Liefsxxx -
05 November 2013 - 16:55
Aleida:
Hey Nathalie,
Bedankt voor deze nieuwe blog, ik heb in een deuk gelegen om je belevenissen.
Je kan na deze reis zo een reispocket met sappige verhalen uit gaan geven wat mij betreft ;).
Je ziet het wel weer als je op jezelf bent aangewezen leer je ontzettend veel o.a. dus hoe om te gaan met kakkerlakken, het verhaal van Ed en Fred hahaha super....
Nu op naar Laos, weer een nieuw land ontdekken. Ben benieuwd.
Ik kijk nu al weer uit naar je volgende blog....kan haast niet w88888.
Lieverd, heel veel plezier in Laos en genieten daar hoor!!!!
En veel foto's knippen voor de thuisblijvers.
Liefs, XXXXXXXXXXXXXXXX -
05 November 2013 - 17:55
Iza:
Hi Nathalie,
How nice that you can be on the beach now!!! I am really jealous!! Just I am not jealous about Ed and Fred hahahaha.
We had kids in weekend and was really nice with them ( photos you can see on facebook ).
Franck is second week at home (called sick last Monday), I don't know how this gonna end....
Sorry, but I don't have so much to say is just normal here.
Kisses and cuddles!
-
06 November 2013 - 22:03
Floor:
Hi lieveling!!.
Leukleukleuk om te lezen wat je weer allemaal beleefd hebt! Ik dacht eerst toen ik de titel las van ohh Nathalie is op pad met 2 mannen :p hahaha btje minder dat dit kakkerlakken waren. Ik geloof trouwens dat dat een fabeltje is, dat je ze moet verbranden omdat er anders meer komen. Ach heeft Ed in ieder geval een mooie uitvaart gehad XD.
Je mist hier niks. Je hebt echt de perfecte tijd uitgezocht om op reis te gaan! Hier veeeel regen as usual.
Have fun sweety.
Love you!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
